Pinhani - Yitirmeden

C                          Em
Durup düşünmeye zamanın olur mu
                    F
Yitirmeden anlamaz insan 
                   C    G 
Sevdiklerin yolun sonunda 
C                          Em
Sarıl her fırsatında o insana
                    F 
Arkasından ağlayan olma 
                   C       G
Geri getirmez çok ağlasan da 


Am                         G
Durur, durur belki baş ucunda 
                     F
Annen baban kendi çapında 
                 C  G
Abin bile 47 yaşında 

Am                            G
Ömür, ömür sanki bir kara kutuymuş 
                        F
Gün gelince herkesin açılmış, 
                       C   G
Ama sorarsan hep geç kalınmış 


C                               Em
Güzel günlerimizin bittiğini sanma 
                         F
Belki bir daha böylesi olmaz 
                      C     G 
Ama her bi gün güzel aslında 
C                             Em
Yakın durmanın zor olduğu ortada 
                          F
Uzak olmak her zaman en kolay
                    C    G 
Ama en zoru yalnız olunca 


Am                      Em
Uyur, uyur belki hep yanında 
                       F
İlk sevgilin kendi solunda 
                     C    G 
Her hatıra asılı duvarında 

Am                              Em
Ömür, ömür sanki bir kara kutuymuş 
                        F
Gün gelince herkesin açılmış 
                       C     G 
Ama sorarsan hep geç kalınmış